Καλώς ήλθατε
στη Βίλα Φαίδρα

Η Χάλκη είναι ένα μικρό νησί των Δωδεκανήσων, Δυτικά της Ρόδου. Για την προέλευση του ονόματος υπάρχουν διάφορες εκδοχές. Ίσως προέρχεται από τα εργαστήρια επεξεργασίας Χαλκού, ή από τη Φοινικική λέξη “Χάρκι” ή “Κάλχη” . Οι αρχαίοι Έλληνες την αποκαλούσαν Χαλκεία και οι ναυτικοί Χαρκιά.

Σύμφωνα με τη μυθολογία, οι Τιτάνες ήταν οι πρώτοι κάτοικοι. Ιστορικά η Χάλκη κατοικήθηκε από τους Πελασγούς, τους Κάρες, τους Δωριείς και τους Φοίνικες. Τους επόμενους αιώνες το νησί καταλήφθηκε από διάφορες δυνάμεις, ώσπου τον 7ο αιώνα το νησί κυριεύουν οι Άραβες μέχρι το 825 όταν απελευθερώνεται. Το 1204 φθάνουν στο νησί Βενετοί και Γενοβέζοι.

Κατά τον 14ο αιώνα οι Ιωαννίτες Ιππότες της Ρόδου παραχώρησαν τη Χάλκη ως φέουδο στην οικογένεια Assanti, οι οποίοι έχτισαν και το εντυπωσιακό Κάστρο τους, πάνω στα ερείπια της αρχαίας ακρόπολης. Το1523 τη Χάλκη κυριεύουν οι Τούρκοι και την κρατούν μέχρι το 1912, οπότε και καταλαμβάνεται από τους Ιταλούς. Από τα μέσα του 19ου αιώνα η τουρκοκρατούμενη Χάλκη φτάνει στο απόγειο της ακμής της. Η σπογγαλιεία ανθίζει, όπως και στα όλα τα νησιά της περιοχής. Το μορφωτικό επίπεδο σημειώνει κατακόρυφη άνοδο. Στα τελευταία χρόνια της τουρκοκρατίας και κατά την Ιταλοκρατία, πλήττεται το εμπόριο και η σπογγαλιεία, και αρχίζει η μετανάστευση. Η Χάλκη ενσωματώνεται στην Ελλάδα μαζί με τα υπόλοιπα Δωδεκάνησα, το 1948.

Ο μοναδικός οικισμός του νησιού, η Χάλκη ή Νημπορειό είναι χτισμένος αμφιθεατρικά γύρω από το λιμάνι. Τα παραδοσιακά πέτρινα σπίτια, δίπατα και τρίπατα, με τα χαρακτηριστικά μικρά μπαλκόνια, τις κλιμακωτές βεράντες, τους θόλους, τα χρωματιστά παράθυρα και τις κεραμοσκεπές, οδήγησαν στον χαρακτηρισμό του οικισμού ως παραδοσιακού. Τιμής ένεκεν έγινε Δήμος. Σήμερα η Χάλκη αποτελεί έναν αναπτυσσόμενο εναλλακτικό τουριστικό προορισμό για τους λάτρεις της φύσης και της ηρεμίας.